عشــــق بـــازی فقـــط تـــوی رختخــــواب نیــــست
عشـــق بـــازی میــــتونه دقیقــا اون لحــــظه ای باشــــه کـــه
یــه زن بـــا دقـــت آستیـــن ِ مــــرد رو ســــه تـــا میـــزنه کـــه تــا
آرنـــج بالا بیاد .....
و یـــا وقتــــی مــــرد موهــــای زن مــــورد علاقــــشو رو بـــا
دســــتاش میفرستــــه پشـــت گوشــــش ...
و فقـــط و فقـــط یــه نگـــاه معاملــــه میــــشه ....
کـــه بـــه همـــون نگــــاه میـــشه جــــون سپـــرد تـــا آخـــر ِ عـــــمر ....
امروز هم روزی از روزهای خداست...
و من آرامتر از دیروز..
و سرمست از تو می نویسم...
باز هم مثل همیشه..
برای نوشتن تو را بهانه میکنم..
چه لذت بخش است از تو نوشتن...
و چه زیباست برای تو نوشتن..
و من این زیبایی را با تمام دنیا عوض نمی کنم..
لحظه های بی تو بودن را با خیال تو سر می کنم..
و معتقدم دوری مانع از رسیدن نیست..
من هر شب به تو میرسم...
هر ساعت....
هر دقیقه..
هرثانیه..
وهر لحظه ای که به تو می اندیشم تو را در کنار خویش..
و در وجودم احساس می کنم...
و این برای من خود رسیدن است....
این فاصله ها فقط بهانه ای است برای...
نوشتن نا نوشته هایی که...
مجالی می خواهند برای نوشته شدن...